Vanaf vandaag wordt het echt menens. We trekken nu het hooggebergte in en stijgen tot 3700m naar Machapuchare base camp.
Dit is een stijging van ongeveer 1000m. Het wordt een zware klim, grotendeels langs de rivier. Het uitzicht is mooi, maar de tocht is lang en vermoeiend.
Matthias heeft wat last va, hoofdpijn. Wellicht een mix van hoogteziekte, migraine en vermoeidheid. Ik blijf bij hem, evenals de hoofdgids Rinji, en zorg dat hij veilig de eindmeet haalt.
Er steekt een dikke mist op en de laatste kilometers zien we niet wat er naast de bergflank ligt waar we op lopen. Het begint ook wat te druppelen en we zijn blij dat we de lodge zien.
We kunnen even uitrusten en opwarmen. Matthias rust wat uit op de kamer en komt er stilaan door. Tegen de avond zit iedereen geziilig aan tafel en spelen we nog wat spelletjes Janiv.
Dan worden de camera's boven gehaald. Het weer klaart op en de bergen zijn weer zichtbaar. Ze zijn een pak dichter dan vorige keer en we zien ze ook vanuit een andere hoek. Het belooft een koude nacht te worden met heldere sterrenhemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten