dinsdag 30 september 2014

Dag 11: terugweg naar Bamboo

Vanaf nu is het enkel naar beneden. De weg van Anapurna base camp naar bamboo daalt 1800m. Het is ook een redelijk verre wandeling, maar het terrijn is wel bekend.

Over de hele trek bekeken was Bamboo wellicht de vuilste lodge. Daar hebben we zelfs een vliegen vangede rat uit de opslagplaats zien komen. En in de kamers kropen dikke duizendpoten met harige poten.

Ik ben een beetje ziek, verkouden. De gids zegt dat het een bekend fenomeen is. Wij kunnen er niet zo goed tegen dat we steeds op en neer gaan en van klimaat wisselen. Maar het zou snel over moeten gaan.


Dag 10: Naar de eindmeet - Annapurna base camp

Nog 400meter stijgen, een goede 2uur wandelen en we zijn er. De meet is in zicht. Het is een gewelidig mooie dag, de zon in de rug.

De witte bergtoppen steken weerop fel af tegen de blauwe lucht. We worden echt verwend door het mooie uitzicht.

Boven aangekomen is het wel gevoelig frisser. De zon schijnt nog fel, maar de temperatuur is niet meer zo drukkend als beneden. We maken van de gelegenheid gebruik om nog snel enkele zaken te wassen. Alles droogt snel.

We horen nog een lawine en Matthias wijst naar de plaats waar wat sneeuw van de berg rolt. De gids vertelt dat dit wel meer kan gebeuren. Zeker omdat het nu zonnig is. Dan smelten sommige stukken sneller en berken ze gemakkelijker af.

Tegen het avondeten komen er weer wolken opzetten. De bergen verdwijnen in de witte mist en zullen verborgen blijven tot de volgende ochtend.

Dag 9: Naar machapuchare base camp

Vanaf vandaag wordt het echt menens. We trekken nu het hooggebergte in en stijgen tot 3700m naar Machapuchare base camp.

Dit is een stijging van ongeveer 1000m. Het wordt een zware klim, grotendeels langs de rivier. Het uitzicht is mooi, maar de tocht is lang en vermoeiend.

Matthias heeft wat last va, hoofdpijn. Wellicht een mix van hoogteziekte, migraine en vermoeidheid. Ik blijf bij hem, evenals de hoofdgids Rinji, en zorg dat hij veilig de eindmeet haalt.

Er steekt een dikke mist op en de laatste kilometers zien we niet wat er naast de bergflank ligt waar we op lopen. Het begint ook wat te druppelen en we zijn blij dat we de lodge zien.

We kunnen even uitrusten en opwarmen. Matthias rust wat uit op de kamer en komt er stilaan door. Tegen de avond zit iedereen geziilig aan tafel en spelen we nog wat spelletjes Janiv.

Dan worden de camera's boven gehaald. Het weer klaart op en de bergen zijn weer zichtbaar. Ze zijn een pak dichter dan vorige keer en we zien ze ook vanuit een andere hoek. Het belooft een koude nacht te worden met heldere sterrenhemel.


Dag 8: Zonsopgang in Chomrung

Vandaag lijkt een erg mooie dag te worden; De zonsopgang is alvast de moeite waard om vroeg voorop te staan. De witte bergen steken fel af tegen de blauwe achtergrond en de zon maakt de toppen goudgeel.

Een geweldig uitzicht om te hebben tijdens het ontbijt.

Vandaag steken we weer een vallei over. Vanuit het hotel kunnen we onze theepauze reeds zien. Op ongeveer dezelfde hoogte als nu, alleen aan de andere kant van de vallei...
Dat wil zeggen, weer helemaal naar beneden om over de hangbrug te wandelen en dan dezelfde afstand weer helemaal naar boven... Zucht...

Rinji, onze gids, heeft voor onze theepauze voor een locale specialiteit gezorgd. Onderweg heeft hij een verse grote komkommer gekocht bij de lokale boer en deze serveert hij als snack bij de thee. Erg verfrissend en erg lekker. We kunnen er geen genoeg van krijgen!

Na de theepauze is het nog even door het bos. de weg wijst zichzelf uit en we vertrekken in kleine groepjes naar de slaapplaats Doban.
we komen hier aan net voor de regen en kunnen genieten van luxe. De lodge "tip top" is echt zijn naam waard. Mooie betegelde WC's en wasbakken, warme douches en grote kamers. De eetzaal is lekker warm en groot en er staat zelfs een TV! Echt zot.



Dag 7: Tadapani naar Chomrung

Vanuit Tadapani gaat de tocht verder naar Chomrung. Deze laatste is een hub naar de eindbestemming (Annapurna base camp). In Chomrung komen namelijk 3 wegen samen.

In de ochtend is het wandelpad vrij eenvoudig. We moeten een vallei oversteken dus is de enige weg naar beneden. Omdat het gisteren redelijk veel geregend heeft is de weg lekker glad. Het is uitkijken geblazen. Of en toe schuiven we wat weg op de gladde stenen.

Rond de middag volgt dan weer een klim op de bergflank aan de andere kant van de vallei. De gekende leuke bloedzuigers zijn weer van de partij.

ook deze dag begint het fel te regenen 15 minuten voor we op onze eindbestemming aankomen. We schuilen even bij de lokale bevolking tot de hevigste regenval voorbij is en wagen dan de tocht naar Chomrung.

We kunnen een welverdiende warme douche nemen. Er is ook een schattig winkeltje waar we warme sokjes kopen en enkele frisse T-shirts om aan te doen.

Tegen de avond beseffen we voor de eerste keer waar we staan. De wolken en de mist trekken weg en we zien de Annapurna's voor het eerst in al hun glorie.

Dag 6: Ghorepani naar Tadapani

In Ghorepani is er de moglijkheid om naar poon hill te gaan; Deze berg geeft een erg mooi uitzicht over de vele pieken van de Annapurnas. Helaas is het al enkele dagen dikke mist en kan je slechts enkele meters voor je zien.

Er wordt dus besloten om deze extra tocht naar Poon Hill te laten voor wat ze is. We trekken verder door rhododendron bos naar de volgende halte.
Ik begin de theepauzes wel te appreciƫren. Ze geven zo een welgekomen afwisseling en bieden een moment van rust.

Je kan heel gemakkelijk meer kilomers doen dan wat wij doen op een dag, maar dit hoeft voor mij niet. Een momentje van rust om te genieten van de plek waar je bent is eigenlijk meer waard dan er snel snel geraken.

Na de thee is het afdalen langs de rivier. We zien enorm veel watervallen en pauzeren er bij enkelen om wat foto's te nemen.
Dan begint het wat te druppelen en stoppen we bij de volgende halte voor middageten.

Het begint zo wat een gewoonte te worden. Na de middag verwachten we regen en hopen we dat deze over is zodat we relatief droog op onze eindbestemming geraken.

Dag 5: Ulleri naar Ghorepani

Vandaag is het nog wat stijgen. De dag begint warm en we hebben er alle moed in. We drinken enkele kopjes thee onderweg en houden halt voor het middageten.

Dan is het helaas gedaan met het mooie weer. De moesson steekt weer de kop op en het begint te gieten. Niet een klein beetje, maar emmers tegelijk. We wachten even en hopen dat het over zal gaan.

De gids zegt echter dat we erg lang zullen kunnen wachten en dat we beter vertrekken als het net wat minder regent dan te wachten tot het donker wordt.
Omdat het reeds donker is om 6 uur en we nog een stuk door een bosrijk gebied moeten, besluiten we om toch door de regen te trekken.

De regenkledij wordt aangetrokken en we vertrekken naar de eindbestemming.

Gelukkig brandt de stoof reeds goed in Ghorepani en kunnen we al onze natte kledij drogen.

Het wordt nog een interessante avond met Miguel en haar partner - een Israelisch koppel dat op huwelijksreis is. We leren ook een nieuw kaartspel van haar "janiv" dat we heel gemakkelijk met 10 mensen kunnen spelen.

Dag 4: eerste trekkingsdag naar Ulleri

Vandaag is het zover. Een klein busje brengt ons naar de start van de 11-daagse trekking. We hebben ervoor gezorgd dat de dragers niet te veel onnodig gerief moeten meenemen. 1 van onze zakken blijft in het hotel en alles wat we nodig hebben voor de tocht gaat in een andere zak.


De tocht start bij Nayapul. Vanaf daar is het bergop naar de eerste slaapplaats op 1960m. Een pittige klim met erg veel ongelijke trappen. Het is een warme dag en we zweten wat af.

Onderweg rusten we wat in hutjes en ronde de middag nemen we een goed uur rust voor het middageten.
We wandelen rustig verder en nemen de nodige pauzes. Echt gewend aan het weer zijn we nog niet en de inspanning is ook vrij stevig voor de eerste dag.

Tegen de late middag bereiken we onze bestemming. Alles is vlot verlopen. Met de groep bezoeken we nog een weeshuis en we vertellen het verhaal van hansje en grietje. We zingen wat liedjes en spelen spelletjes. De kinderen zijn enorm lief en leren snel bij. Ze worden ook tweetalig in het Engels opgevoed wat hun later wellicht meer kansen zal geven. Een mooi project dat we graag sponseren.

Tegen de avond krijgen we eten. Daar krijgen we te horen dat een van de dragers ziek is en naar huis zal gaan. Hij bleef deze dag nogal erg lang weg en de gidsen maakten zich al zorgen. Morgen zal er een nieuwe drager komen.

Dag 3: Kathmandu - Pokhara

Vandaag rijden we met de bus van Kathmandu naar pokhara. Vanuit Pokhare zullen we vetrekken voor onze wandeling in de bergen.

We komen voorbij rijst en graanvelden. Rivieren, kleine dorpjes en haarspeldbochten.

Deze weg is een zeer belangrijke verbindingsweg. Toch is de baan gewoon twee rijvakken en vaak zeer slecht onderhouden. Er zitten erg veel putten in de baan en vaak is wat zand het enige dat overschiet van de wegbedekking.

Pokhara en Kathmandu liggen ongeveer 200km uiteen. Toch heeft de chauffeur ruim 6 uur nodig om de trip te maken. De busjes rijden niet vaak sneller dan 40km/u en ze hebben ook geen toilet of minibar aan boord. Dus het is uitkijken naar elke stop.

Pokhara ligt aan een groot meer en er zijn enorm veel winkeltjes waar je namaak trekkers-gerief kan kopen. Van allerhande merken zoals The north face, mammut... We hebben even wat rondgelopen en wat winkeltjes gedaan, maar werden soms de verkopers of producten wat beu. "Best quality, best price" en toevallig was steeds het ding dat jij wou kopen het beste product in de winkel en uiteraard ook het duurste.

We hebben uiteindelijk elk een short gekocht omdat we daar wat weinig van mee hadden in de valies. Het weer bleek super mee te vallen. Het was warm, vochtig.

Tegen 4 uur was het winkelen over. De moesson veranderde de straten van pokhare in een rivier. We besloten om even terug naar het hotel te gaan en onze inkopen op te bergen. Tegelijk konden we onze waterschoenen aandoen zodat we niet op blote voeten naar buiten moesten en onze wandelschoenen nog niet doorweekt waren voor we aan de trekking begonnen.

Morgen wordt een spannende dag, de eerste dag van de trekking!

Dag 2: 8 september 2014 - wandeling in de Kathmandu vallei

De tweede dag besluiten we om wat verder van de drukte van Kathmandu te blijven. Het festival duurt nog enkele dagen...

Daarom trekken we vandaag met een busje de vallei is. Dit is rustiger en het laat ons toe om de fauna en flora wat te ontdekken.

We stoppen eerst bij een boeddistische tempel. Deze tempel is witter dan alle tempels die we in de stad hebben gezien. Wellicht heeft het iets te maken met de vervuiling in de stad en de iets frissere lucht in deze buitenwijk.

Daarna beginnen we aan een kleine klim naar de middagstop. Een heel mooi en verzorgd resort vanwaar we uitzicht hebben over de hele stad.

Na het eten besluiten we om nog wat verder te wandelen naar een gebedsplaats op de berg. Het gaat wat op en neer en na een felle klim staan we op de top.
Hier komen we voor het eerst in aanraking met de leukste beestje die Nepal rijk is; bloedzuigers! Ze zijn gelukkig niet giftig en sommigen beweren zelfs dat ze gezond zijn. Wat wij weten is dat ze niet gemakkelijk van je te krijgen zijn omdat ze zuignappen hebben.

De wandeling was wel mooi. Moe en voldaan rijden we terug naar het hotel. Het einde van de tweede dag is in zicht.