Dag 1: 8 september 2014 - Kathmandu

Dit jaar hebben we besloten om eens anders op reis te gaan.
We kiezen ook voor een iets dichtere bestemming: Nepal.

We boeken onze reis bij de jongerenafdeling van "anders reizen". Deze heet "Bootz".En we vertrekken op reis met een beperkte groep van 10 mensen.

Om naar Nepal te geraken hebben we twee vluchten nodig, telkens van Turkisch airlines. De eerste vlucht duurt ongeveer 4 uur en brengt ons naar Istanbul. De tweede vlucht duurt 6 uur en brangt ons in het hart van Nepal: Kathmandu.

Kathmandu is de hoofdstad van Nepal.

We landen met de vlieger omstreeks 5uur in de ochtend. Het duurt nog een goede 2 uur voor we de luchthaven uit zijn. We hebben namelijk een visum nodig om het land in te mogen en de ambtenaren hier hebben blijkbaar niet veel zin om snel te werken. Op dit vroege uur is het al drukkend warm en de luchthaven lijkt een paradijs voor apen. We zien ze buiten overal vrolijk rondspringen.

Als we de luchthaven buiten zijn worden we onmiddellijk benaderd door lokale mensen. Ze willen allen onze zakken dragen en brengen ons graag (tegen betaling) naar de stad. We hebben gelukkig onze eigen privé-bus geregeld via de reisorganisatie. Als welkomstgeschenk krijgen we allemaal een verse bloemenkrans.

In het "international guesthouse" genieten we van een ontbijt met melkthee, een locale specialiteit. Daarna is het tijd om de stad te verkennen. Kathmandu is enorm druk, maar vandaag is het extra druk. Het is namelijk Seto Machhindranath Festival en nat vandaag komt Kumari - de levende godin - op bezoek.

Kumari - de levende godin. Ze mag de grond niet raken en wordt daarom steeds gedragen.

De straten rond Durbar square stonden afgeladen vol. De vele tempels die er stonden zagen zwart van het volk.

En daar stonden wij even tussen...

Het was wat druk voor ons en het begon al tegen de avond te worden, dus besloten we om naar de apentempel te gaan. Deze zou nu zeker rustiger zijn omdat iedereen op het festival was.

Hier wachten we tot de zon onder is en trekken dan terug naar het hotel voor het avondmaal. De eerste dag was onmiddellijk een onderdompeling in de cultuur van Nepal.

Dag 11: terugweg naar Bamboo

Vanaf nu is het enkel naar beneden. De weg van Anapurna base camp naar bamboo daalt 1800m. Het is ook een redelijk verre wandeling, maar het terrijn is wel bekend.

Over de hele trek bekeken was Bamboo wellicht de vuilste lodge. Daar hebben we zelfs een vliegen vangede rat uit de opslagplaats zien komen. En in de kamers kropen dikke duizendpoten met harige poten.

Ik ben een beetje ziek, verkouden. De gids zegt dat het een bekend fenomeen is. Wij kunnen er niet zo goed tegen dat we steeds op en neer gaan en van klimaat wisselen. Maar het zou snel over moeten gaan.

Dag 10: Naar de eindmeet - Annapurna base camp

Nog 400meter stijgen, een goede 2uur wandelen en we zijn er. De meet is in zicht. Het is een gewelidig mooie dag, de zon in de rug.

De witte bergtoppen steken weerop fel af tegen de blauwe lucht. We worden echt verwend door het mooie uitzicht.

Boven aangekomen is het wel gevoelig frisser. De zon schijnt nog fel, maar de temperatuur is niet meer zo drukkend als beneden. We maken van de gelegenheid gebruik om nog snel enkele zaken te wassen. Alles droogt snel.

We horen nog een lawine en Matthias wijst naar de plaats waar wat sneeuw van de berg rolt. De gids vertelt dat dit wel meer kan gebeuren. Zeker omdat het nu zonnig is. Dan smelten sommige stukken sneller en berken ze gemakkelijker af.

Tegen het avondeten komen er weer wolken opzetten. De bergen verdwijnen in de witte mist en zullen verborgen blijven tot de volgende ochtend.

Dag 9: Naar machapuchare base camp

Vanaf vandaag wordt het echt menens. We trekken nu het hooggebergte in en stijgen tot 3700m naar Machapuchare base camp.

Dit is een stijging van ongeveer 1000m. Het wordt een zware klim, grotendeels langs de rivier. Het uitzicht is mooi, maar de tocht is lang en vermoeiend.

Matthias heeft wat last va, hoofdpijn. Wellicht een mix van hoogteziekte, migraine en vermoeidheid. Ik blijf bij hem, evenals de hoofdgids Rinji, en zorg dat hij veilig de eindmeet haalt.

Er steekt een dikke mist op en de laatste kilometers zien we niet wat er naast de bergflank ligt waar we op lopen. Het begint ook wat te druppelen en we zijn blij dat we de lodge zien.

We kunnen even uitrusten en opwarmen. Matthias rust wat uit op de kamer en komt er stilaan door. Tegen de avond zit iedereen geziilig aan tafel en spelen we nog wat spelletjes Janiv.

Dan worden de camera's boven gehaald. Het weer klaart op en de bergen zijn weer zichtbaar. Ze zijn een pak dichter dan vorige keer en we zien ze ook vanuit een andere hoek. Het belooft een koude nacht te worden met heldere sterrenhemel.

Dag 8: Zonsopgang in Chomrung

Vandaag lijkt een erg mooie dag te worden; De zonsopgang is alvast de moeite waard om vroeg voorop te staan. De witte bergen steken fel af tegen de blauwe achtergrond en de zon maakt de toppen goudgeel.

Een geweldig uitzicht om te hebben tijdens het ontbijt.

Vandaag steken we weer een vallei over. Vanuit het hotel kunnen we onze theepauze reeds zien. Op ongeveer dezelfde hoogte als nu, alleen aan de andere kant van de vallei...
Dat wil zeggen, weer helemaal naar beneden om over de hangbrug te wandelen en dan dezelfde afstand weer helemaal naar boven... Zucht...

Rinji, onze gids, heeft voor onze theepauze voor een locale specialiteit gezorgd. Onderweg heeft hij een verse grote komkommer gekocht bij de lokale boer en deze serveert hij als snack bij de thee. Erg verfrissend en erg lekker. We kunnen er geen genoeg van krijgen!

Na de theepauze is het nog even door het bos. de weg wijst zichzelf uit en we vertrekken in kleine groepjes naar de slaapplaats Doban.
we komen hier aan net voor de regen en kunnen genieten van luxe. De lodge "tip top" is echt zijn naam waard. Mooie betegelde WC's en wasbakken, warme douches en grote kamers. De eetzaal is lekker warm en groot en er staat zelfs een TV! Echt zot.

Dag 7: Tadapani naar Chomrung

Vanuit Tadapani gaat de tocht verder naar Chomrung. Deze laatste is een hub naar de eindbestemming (Annapurna base camp). In Chomrung komen namelijk 3 wegen samen.

In de ochtend is het wandelpad vrij eenvoudig. We moeten een vallei oversteken dus is de enige weg naar beneden. Omdat het gisteren redelijk veel geregend heeft is de weg lekker glad. Het is uitkijken geblazen. Of en toe schuiven we wat weg op de gladde stenen.

Rond de middag volgt dan weer een klim op de bergflank aan de andere kant van de vallei. De gekende leuke bloedzuigers zijn weer van de partij.

ook deze dag begint het fel te regenen 15 minuten voor we op onze eindbestemming aankomen. We schuilen even bij de lokale bevolking tot de hevigste regenval voorbij is en wagen dan de tocht naar Chomrung.

We kunnen een welverdiende warme douche nemen. Er is ook een schattig winkeltje waar we warme sokjes kopen en enkele frisse T-shirts om aan te doen.

Tegen de avond beseffen we voor de eerste keer waar we staan. De wolken en de mist trekken weg en we zien de Annapurna's voor het eerst in al hun glorie.

Dag 6: Ghorepani naar Tadapani

In Ghorepani is er de moglijkheid om naar poon hill te gaan; Deze berg geeft een erg mooi uitzicht over de vele pieken van de Annapurnas. Helaas is het al enkele dagen dikke mist en kan je slechts enkele meters voor je zien.

Er wordt dus besloten om deze extra tocht naar Poon Hill te laten voor wat ze is. We trekken verder door rhododendron bos naar de volgende halte.
Ik begin de theepauzes wel te appreciëren. Ze geven zo een welgekomen afwisseling en bieden een moment van rust.

Je kan heel gemakkelijk meer kilomers doen dan wat wij doen op een dag, maar dit hoeft voor mij niet. Een momentje van rust om te genieten van de plek waar je bent is eigenlijk meer waard dan er snel snel geraken.

Na de thee is het afdalen langs de rivier. We zien enorm veel watervallen en pauzeren er bij enkelen om wat foto's te nemen.
Dan begint het wat te druppelen en stoppen we bij de volgende halte voor middageten.

Het begint zo wat een gewoonte te worden. Na de middag verwachten we regen en hopen we dat deze over is zodat we relatief droog op onze eindbestemming geraken.